Χαίρετε, χαίρετε…

Μετά από ένα μεγάλο διάστημα συγγραφικής αδράνειας στον κυβερνοχώρο, πήρα την απόφαση να δημιουργήσω ένα καινούργιο, προσωπικό blog, για τη μεγάλη μου αγάπη, την 9η Τέχνη, την τέχνη των εικονογραφημένων αφηγημάτων, των κόμικς – των μικυμάου, αν θέλετε.

Έχοντας κλείσει τη δεύτερη δεκαετία της ζωής μου, κατόπιν μίας σειράς από συνεργασίες με διάφορα έντυπα («Η Θεσσαλία», «Η Εφημερίδα των Συντακτών») και ιστοσελίδες (fridge.gr, newsfilter.gr, comicdom.gr) , θεώρησα πως ήρθε η ώρα να δημιουργήσω κάτι αποκλειστικά δικό μου. Ελπίζοντας ότι αυτό δε θα αποτελέσει τροχοπέδη, αλλά, αντίθετα, θα ευνοήσει τη φιλοδοξία μου, δηλαδή την επαγγελματική ενασχόληση με τη δημοσιογραφία. Και τα κόμικς.

Για όσους δε με ξέρουν, ονομάζομαι Γιάννης Ιατρού. Κατά (διαδικτυακόν) κόσμον, JohnnyMZ. Γεννήθηκα το 1996 στην όμορφη ελληνική επαρχία, στο θαλασσοδαρμένο Βόλο. Όπως κάθε πιτσιρικάς (του 20ού αιώνα, τουλάχιστον), ξεκίνησα να διαβάζω κόμικς από πολύ μικρός. Και μικρός ξεκίνησα να γράφω για αυτά. Δεκατεσσάρων ετών, πραγματοποίησα την πρώτη μου συνέντευξη με την (με διαφορά) αγαπημένη μου καλλιτέχνιδα Disney comics στην Ιταλία, τη Silvia Ziche. Εκείνη την περίοδο, πραγματοποιήθηκε ένα μπαράζ περίπου 20 συνεντεύξεων, το οποίο βρήκε στέγη κατά κύριο λόγο στο μεγαλύτερο forum για κόμικς στην Ελλάδα, το greekcomics.gr.

Δεκαέξι ήμουν όταν πέρασα δειλά-δειλά το κατώφλι της τοπικής εφημερίδας «Η Θεσσαλία», όπου έδειξα τη δουλειά μου, ελπίζοντας να μπορέσω να δημοσιεύσω κάποιο από τα ήδη υπάρχοντα κείμενά μου. Η ανταπόκριση ήταν ενθουσιώδης: επιμελήθηκα το τετρασέλιδο, κεντρικό αφιέρωμα του φύλλου της 18ης Μαρτίου του 2012, ένα αφιέρωμα για την ιστορία των κόμικς παγκοσμίως και εγχωρίως, συνοδευόμενο από τις συνεντεύξεις του Σπύρου Δερβενιώτη και του Μάνου Λαγουβάρδου.

Ακολούθησαν διάφορα κείμενα από εδώ και από εκεί, στην εφημερίδα, σε sites, με προεξέχουσα τη συνεργασία με το comicdom.gr, όπου πραγματικά βρήκα τον εαυτό μου. Οι απαιτήσεις της τρίτης Λυκείου, ωστόσο, και ακολούθως του πρώτου έτους στη Νομική Σχολή -σε συνδυασμό με τους χαλαρούς ρυθμούς που διατηρώ και επιδιώκω, σε όλα τα επίπεδα- οδήγησαν στη λήξη της, εποικοδομητικής κατά τα άλλα, συνεργασίας.

Και τότε, βρήκα τον εαυτό μου να ψάχνει μία στέγη για τα κείμενά μου, τα οποία είχαν περιοριστεί, εκ νέου, σε συνεντεύξεις με άτομα του χώρου. Κατέληξα, χάρη στη συμβολή και τις συμβουλές φίλων και γνωστών, να γράφω κάθε τόσο στο ένθετο «Νησίδες» της «Εφημερίδας των Συντακτών», υλοποιώντας έτσι δύο σημαντικούς στόχους της ματαιόδοξης προσωπικότητάς μου: να δω το όνομά μου δημοσιευμένο στον αθηναϊκό τύπο και να πληρωθώ για τα γραπτά μου, για πρώτη φορά.

Παράλληλα, συμμετέχω, με όποιον τρόπο μπορώ (συνήθως ως διερμηνέας της ιταλικής), στις εκδηλώσεις κόμικς που λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα. Αν μπορώ να καυχηθώ για ένα πράγμα, είναι ότι έχω συμμετάσχει «εκ των έσω» στις 3 μεγαλύτερες εξ αυτών. Και χάρη σε αυτές, γνωρίζω και συναναστρέφομαι κάθε χρόνο με εξαίρετα άτομα που διευρύνουν τους ορίζοντές μου, με καθοδηγούν και, κυρίως, μου προσφέρουν ευχάριστες στιγμές. Μία από τις πιο ιδιαίτερες στιγμές ήταν πέρυσι, που είχα την τύχη και τη χαρά να γνωρίσω από κοντά την αγαπημένη μου Silvia Ziche, στο AthensCon 2015.

Κλείνοντας αυτό το εκτενές βιογραφικό -απαραίτητο, πιστεύω, για να έχετε μια πλήρη εικόνα για τον γράφοντα-, θέλω να αναφέρω πως δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρώ να δημιουργήσω έναν δικό μου ιστοχώρο: το είχα ξαναδοκιμάσει με το «Doc’s blog», το οποίο φυτοζωεί από το 2012.

Αυτή τη φορά, όμως, ξεκινάω κάτι διαφορετικό. Δεν υπάρχει θεματολογία, δεν υπάρχουν deadlines, δεν υπάρχουν κανόνες… Μόνο η αγάπη για το γράψιμο, και τα κόμικς… Ελπίζω τα ραντεβού μας να ανανεώνονται συχνά!

Σε κάθε περίπτωση,

απολαύστε υπεύθυνα.